NotitiesDe Lof Der Zotheid
Desiderius Erasmus
"De Lof Der Zotheid" van Erasmus bekritiseert de hypocrisie en de tekortkomingen van de Rooms-Katholieke Kerk, terwijl hij vragen stelt over zijn eigen positie binnen de hervormingsbeweging. Hij benadrukt hoe mensen eerder beledigingen tegen Christus tolereren dan kritiek op religieuze autoriteiten. Het werk roept op tot reflectie op persoonlijke en maatschappelijke waarden en normen.
Wanneer men ziet, dat Erasmus niets spaart van wat de Roomsche kerk voor heilig en eerwaardig geldt, zaken noch personen, vraagt men zich vol verbazing af, hoe hij niet op den brandstapel is geëindigd en waarom hij, die toch in zooveel opzichten hetzelfde leert als Luther, niet bij diens optreden geestdriftig zijn partij heeft gekozen en een voorvechter der Hervorming is geworden. (Location 9)
Zeker berust het oordeel over mij bij anderen, maar als de Eigenliefde mij niet geheel bedriegt, dan is onze lofrede niet in allen opzichte zot, ook al handelt zij over de Zotheid. (Location 92)
Voorts kan men lieden vinden, zoo averechts godsdienstig, dat zij zelfs de bitterste smaadwoorden tegen Christus eerder dulden kunnen dan de geringste scherts tegen een paus of een vorst, vooral als hun kostwinning er mee gemoeid is. (Location 96)
Als er dus iemand opstaat, die luide verkondigt, dat hij zich gekwetst gevoelt, dan geeft hij daardoor het bewijs van een slecht geweten of in allen gevalle van vrees. (Location 101)